Moje Albumy Zdjęć

Jest to moja galeria zdjęć zrobionych z drona i aparatu.

   
 
Wieś (łac. pagus, rus) – jednostka osadnicza o zwartej, skupionej lub rozproszonej zabudowie i istniejących funkcjach rolniczych lub związanych z nimi usługowych lub turystycznych, nieposiadająca praw miejskich lub statusu miastao urzędowych nazwach miejscowości i obiektów fizjograficznych.


  • Dobino

    23 obrazów w 2 podalbumach

    Dobino – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim,
    w powiecie wałeckim, w gminie Wałcz. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa pilskiego.
    W granicach wsi znajduje się Jezioro Głębokie (występujące też pod nazwami Jezioro Dobińskie lub Książę) oraz Jezioro Głębokie (Koło gorzelni).
    Przez wieś biegnie droga lokalna łącząca Skrzatusz ze skrzyżowaniem z drogą krajową nr 10
    często używana przez mieszkańców okolicznych miejscowości jako skrót drogi krajowej numer 10 na odcinku Piła – Wałcz.
    Liczba mieszkańców (2011) wynosiła 434.

  • Szwecja

    23 obrazów w 2 podalbumach

    Szwecja – wieś w Polsce, położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie wałeckim, w gminie Wałcz.
    W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa pilskiego.
    Wieś królewska starostwa wałeckiego, pod koniec XVI wieku leżała w powiecie wałeckim województwa poznańskiego.
    Lokowana została 10 kwietnia 1590 r. na podstawie decyzji wydanej przez hrabiego Gostomskiego von den Schulzen – starosty wałeckiego oraz Jana i Jerzego Hornów potomków starosty Walentego Horna.
    Przywilej osadniczy jednak został wydany dopiero w 1626 r. Był to dokument wystawiony na lubeckim prawie lokacyjnym. Wzmiankowano w nim, że wieś lokowana jest na ziemi dawno niezamieszkanej i trudno użytecznej oraz na szlaku handlowym wiodącym z Berlina do Królewca.
    W 1773 roku Szwecja została wcielona do Prus, a nazwę zmieniono na Freudenfier. W roku 1945 została zajęta przez oddziały IV Dywizji Piechoty Wojska Polskiego i zgodnie z postanowieniami Konferencji Pokojowej w Poczdamie została przyłączona wraz z innymi ziemiami Pomorza do Polski.

  • Cyk

    10 obrazów w 2 podalbumach

    Cyk – niewielka wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie pilskim, w gminie Szydłowo. Miejscowość wchodzi w skład sołectwa Kotuń.
    Przez wieś przebiega droga łącząca Kotuń z Dolaszewem.
    Istniał tu królewski młyn Klapsztyn, należący do starostwa ujskiego, pod koniec XVI wieku leżał w powiecie poznańskim województwa poznańskiego.
    W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa pilskiego.

  • Dolaszewo

    26 obrazów w 2 podalbumach

    Dolaszewo – wieś krajeńska w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie pilskim, w gminie Szydłowo. Od kilku lat wieś intensywnie się rozbudowuje.
    Wieś królewska należała do starostwa ujskiego, pod koniec XVI wieku leżała w powiecie poznańskim województwa poznańskiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa pilskiego.
    Dawniej Dolaszewo było zwane Zajęczą Górką. Od początku swego istnienia należało do starostwa ujsko–pilskiego. W 1585 roku wieś była powtórnie lokowana.
    W 1773 roku składała się z 16 i ¾ włóki. W 1770 roku konfederaci barscy stoczyli pod Dolaszewem potyczkę z Prusakami. W 1789 roku było tu 27 budynków mieszkalnych, a kościół jako filialny należał do parafii w Pile. W 1833 roku chłopi w Dolaszewie zostali uwłaszczeni.
    W 1902 roku we wsi było 56 gospodarstw. Wygląd rdzennej części wsi nie zmienił się zbytnio. Położona jest przy drodze wojewódzkiej Piła – Gorzów, tuż za rogatkami miasta Piły.
    Dolaszewo zawdzięcza swój dynamiczny rozwój bliskiemu sąsiedztwu Piły. Wieś jest zwodociągowana, skanalizowana i jako jedyna miejscowość w gminie w części zgazyfikowana. Można powiedzieć, że droga dzieli tę miejscowość na dwie miejscowości. Jedna cześć to tradycyjna wieś, druga podmiejskie osiedle domków jednorodzinnych. Liczba nowych mieszkańców przewyższyła już liczbę rdzennych.
    W centrum tzw. "starego" Dolaszewa znajduje się XIX-wieczny kościół neogotycki, obecnie Kościół Filialny Parafii Rzymskokatolickiej w Szydłowie. Obok kościoła stoi drewniana dzwonnica.
    Dawniej mieszkańcy wsi utrzymywali się z rolnictwa, obecnie gospodarzy jest mało a mieszkańcy dojeżdżają do pracy w Pile bądź prowadzą własną działalność gospodarczą.
    W latach 1945-1990 w Dolaszewie istniała czteroklasowa szkoła podstawowa. Obecnie dzieci i młodzież są dowożone do Zespołu Szkół w Szydłowie.
    We wsi działają firmy produkujące pieczarki, mieszalnia pasz, jest jeden bar i trzy sklepy spożywczo-przemysłowe.

  • Kotuń

    20 obrazów w 2 podalbumach

    Kotuń – wieś krajeńska w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie pilskim, w gminie Szydłowo.
    Pierwotna, słowiańska nazwa tej miejscowości miała brzmieć Kutno, choć inne źródła podają, że wywodzi się od strumyka o nazwie Kotuń. Była folwarkiem należącym do starostwa ujsko-pilskiego, założonym na gruntach miejskich Piły w latach 1586-1617.
    Z czasem osada rozwinęła się w wieś. Podczas wojen szwedzkich (1655-1660) Kotuń został silnie zniszczony. W 1789 roku liczył 23 domostwa.
    Najstarsze budynki tutejszego majątku ziemskiego liczącego ok. 9 ha wraz z okazałym pałacem pochodzą z II połowy XIX wieku. Po drugiej wojnie światowej Kotuń składał się z dwóch części.
    Do pierwszej należał majątek z pałacem i czworakami, na bazie którego powstało Państwowe Gospodarstwo Rolne specjalizujące się w hodowli bydła. Wokół PGR powstało osiedle domów wielorodzinnych, w których zamieszkali pracownicy PGR.
    Drugą część zamieszkiwali rolnicy indywidualni oraz pracownicy cegielni powstałej na początku XX wieku i funkcjonującej do końca lat 80 XX wieku. Początek lat 90.
    XX wieku to trudny okres dla mieszkańców tej miejscowości. Wówczas likwidacji uległo Państwowe Gospodarstwo Rolne, w cegielni wygaszono piec, a większość mieszkańców pozostała bez pracy.
    Kotuń jest dziś siedzibą sołectwa zamieszkałego przez ponad 700 mieszkańców i obejmującego zasięgiem także miejscowość Cyk.
    We wsi znajdowała się dawniej cegielnia - obecnie budynki jej zostały rozebrane, a na jej terenie budowane są stawy.

  • Nowa Łubianka

    21 obrazów w 2 podalbumach

    Nowa Łubianka – wieś krajeńska w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie pilskim, w gminie Szydłowo.
    Rodowód wsi sięga 1827 roku. Wieś powstała w wyniki procesu uwłaszczenia chłopów z części obszaru należącego do folwarku w Starej Łubiance.
    W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa pilskiego.
    Według Narodowego Spisu Powszechnego Ludności i Mieszkań z 2011 roku liczba ludności we wsi Nowa Łubianka to 124.

  • Budy

    16 obrazów w 2 podalbumach

    Budy – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie złotowskim, w gminie Jastrowie.
    Wieś królewska starostwa wałeckiego, pod koniec XVI wieku leżała w powiecie wałeckim województwa poznańskiego.
    W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa pilskiego.
    Sama wieś Budy ma zabudowę szachulcową.
    Dzisiejsza wieś Budy liczy 24 budynki wraz z leśniczówką. Nie posiada szkoły ani sklepu, a łączność z Jastrowiem zapewnia tylko PKS.

  • Brzeźnica

    19 obrazów w 2 podalbumach

    Brzeźnica – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie złotowskim, w gminie Jastrowie.
    Wieś królewska starostwa wałeckiego, pod koniec XVI wieku leżała w powiecie wałeckim województwa poznańskiego.
    We wsi znajdują się dwa kościoły filialne parafii Sypniewo. Kościół szachulcowy pw. św. Piotra i Pawła, budowany w latach 1847-48 na miejscu drewnianego z wieżą nakrytą wysmukłym hełmem. W środku bogato rzeźbiony późnorenesansowy ołtarz z XVII wieku.
    Drugi, poewangelicki, neogotycki pw. Chrystusa Króla z 1910 roku, poświęcony jako katolicki w 1949 roku. Wewnątrz polichromia z lat 1963-64, wykonana przez Henryka Domurata z Poznania.
    W latach 1954–1959 wieś należała i była siedzibą władz gromady Brzeźnica, po jej zniesieniu w gromadzie Sypniewo.

  • Żeleźnica

    9 obrazów w 1 podalbumie

    Żeleźnica – wieś położona w województwie wielkopolskim, w powiecie złotowskim, w gminie Krajenka.
    Według danych z 1 stycznia 2011 roku wieś liczyła 108 mieszkańców. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa pilskiego.

  • Osówka

    11 obrazów w 2 podalbumach

    Osówka – wieś krajeńska w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie złotowskim, w gminie Tarnówka.
    Wieś usytuowana nieopodal doliny Gwdy. Pierwsza wzmianka o miejscowości pochodzi z roku 1579.
    W 1661 roku dziedzic na Krajnie Andrzej Karol Grudziński osadził tu kolonistów niemieckich.
    Po 1945 roku osadzeni zostają Polacy. Obecnie jest to wieś rolnicza.
    Kiedyś z Rolniczą Spółdzielnią Produkcyjną, która zakończyła już działalność.
    Znajduje się tutaj niewielki kościół z 1798 roku (przebudowany w 2013 roku), o budowie szachulcowej, z wieżą wciągnięta w nawę, przykrytą barokowym chełmem. Zabytkowe wyposażenie wnętrza stanowią: ołtarz rokokowy, ambona neoklasycystyczna.
    Na terenie kościoła znajduje się wolno stojąca dzwonnica z dzwonem z 1728 roku.

  • Zelgniewo

    8 obrazów w 1 podalbumie

    Zelgniewo – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie pilskim, w gminie Kaczory.
    Nazwa wsi pochodzi od staropolskiego imienia męskiego Żeligniew.
    Wieś królewska Zeligniewo należała do starostwa ujskiego, pod koniec XVI wieku leżała w powiecie nakielskim województwa kaliskiego.

  • Piecewo

    6 obrazów w 1 podalbumie

    Piecewo – wieś krajeńska w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie złotowskim, w gminie Tarnówka w odległości 5 kilometrów od siedziby gminy.
    W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie pilskim.
    Według danych z 1 stycznia 2011 roku wieś liczyła 342 mieszkańców.
    Pierwsze wzmianki o wsi pochodzą z 1432 roku. Zbudowana na planie dwudrogowym, z trójkątnym placem przy głównej drodze.
    Pierwszy kościół zbudowano w Piecewie w 1579 roku. Obecny kościół szachulcowy pochodzi z 1800 roku (restaurowany w 1893 roku). Drewniana wieża z barokowym chełmem została zbudowana w 1664 roku (dzwon na wieży pochodzi z 1789 roku.
    Wnętrze świątyni zdobi rzeźbiony ołtarz o charakterze ludowym. Koło kościoła stoi pomnik upamiętniający byłych mieszkańców tych ziem zmarłych w latach 1872-1878.
    W budynku po byłym Ośrodku Szkolno-Wychowawczym otwarty został oddział Szpitala Powiatowego im. Alfreda Sokołowskiego w Złotowie.

 
     
Suma odwiedzin: 1644823
Wyświetlenia z obecnej godziny: 96
Wczorajsze wyświetlenia: 2936
Goście z ostatnich 24h: 76
Goście z ostatniej godziny: 3
Ostatni gość(goście): 1